Eindelijk de stad uit!

Hoi lieverds, 

Ben ik weer. Deze week begon ik eindelijk wat meer te wennen op het werk en in de stad. Voel me al veel meer thuis, weet een beetje waar ik eten kan halen etc. (heel belangrijk voor me, ik heb dus een soort kipsushi rol ontdekt voor 2 euro, zo blij) en heb ook mijn sportschoolangsten overwonnen. Ik kan nu gewoon lekker sporten na het werk, en hopelijk ook wat meer zelf koken. Ik heb zelf yoghurt gevonden in de supermarkt, goals. 

Vrijdag mocht ik een paar uurtjes eerder gaan op het werk, omdat we gingen meeten met alle andere exchange mensen van Aiesec, om naar Nagarkot te gaan (Eindelijk weg uit deze stad!). Mijn taxi stond dus al netjes klaar, en zo kon ik op weg naar de bushalte die een uur verderop lag. Gelukkig hebben mijn collega's mijn 'taxi' vastgelegd: 

Omdat de rest allemaal met een normale bus was gegaan, waren ze bijna allemaal anderhalf uur te laat op de afgesproken plek, waardoor we net de allerlaatste bus hebben gehaald. Deze zat echt propvol, mensen hingen uit de bus, en het was natuurlijk ontzettend warm. Ook kwamen we aan bij ons Hotel toen het al donker was helaas. We hadden echt een ontzettend lieve host, die speciaal voor onze hele groep een maaltijd in elkaar hebben gezet. 

Na het eten heeft hij het kampvuur voor ons aangestoken, en hebben we hier lekker gezeten met een biertje erbij, genieten van de frisse lucht (want die is hier maar schaars). Om 3.45 uur ging toen de wekker om de 'zonsopkomst' te bekijken. Nu ben ik hier al niet zo'n fan van, omdat zonsopkomst en ik niet zo'n gelukkig huwelijk is, en ja hoor; geen zon. We hebben m nog wel even gespot achter de wolken, maar ik kon vooral genieten van de klim naar boven en beneden van 45 minuten. Wat was het heerlijk om even gewoon vogels te horen en door de natuur te lopen. Na nog een paar uur slaap gingen we (helaas) weer terug in de bus richting Bhaktapur, waar we met een paar van ons nog wat dingen bekeken hebben, voordat we in de bus zijn gestapt naar huis. 

Hoewel ik eerst nog wilde plannen had om van alles te gaan ondernemen, is dat er niet meer van gekomen s'avonds, en ben ik echt als een blok in slaap gevallen. Vandaag had ik eigenlijk plannen om met een kabelbaan een berg op te gaan, maar ik kwam er gelukkig net op tijd achter dat deze op zondag om 12 uur sluit (als google de waarheid spreekt, je weet het niet in Nepal). Maar voor de zekerheid heb ik Hardik (mijn huisgenoot uit India), de Monkey temple laten zien, en zijn we daarna doorgegaan naar Thamel, en hier vond ik een heerlijke tuin. Het zal wel een vrouwending zijn, want Hardik heeft toen maar een bus naar huis gepakt, maar ik vond het heerlijk om eindelijk iets van rust te kunnen ervaren, dus ik heb een paar uur een boek zitten lezen, voordat ik weer terug op de vertrouwde motor ben gestapt op weg naar huis. 

Deze week hopelijk op stage nog iets meer mijn draai vinden, na deze week zit ik op de helft van de 6 weken stage. Maar, ik heb een heel goed vooruitzicht om deze stageweken lekker te breken.  Ik vlieg zaterdag namelijk naar Thailand om heerlijk te gaan chillen met Jeline. Wat heb ik toch een lieve zus, zo lang in t vliegtuig om mij te meeten. En omdat ik al zo veel In Nepal ben, hebben we een 'compromis' kunnen sluiten: Thailand. Hè, wat vervelend nou. En nu ook al lekker plannen aan het maken voor mijn reis met Frank over 5 weken, dus alle tripjes beginnen ook al een beetje vorm te krijgen. Toch wel fijn. Werkpaarden moeten ook ontspannen hè? (3 weken fulltime werken, 1 week vakantie, kan ik wel aan wennen denk ik). 

xxxxx