Thailand 2/2 (Phi Phi en Aonang)

Daar zijn we weeeeeer! 

Een nieuwe dag betekent ook weer een nieuwe blog. Om het nog een beetje vers in mijn geheugen te houden natuurlijk. Ik bedacht me ook dat ik een belangrijk moment van onze scootertocht ben vergeten. Ik moest namelijk ineens vol in de remmen. Niet voor een kind, een hond, een auto of een kat, nee, voor een SLANG die voor ons de weg overstak. Dat zie je toch ook niet elke dag, zeker niet in Nederland. 

Dan nu echt over naar het tweede deel van onze vakantie: 

Op woensdag zijn we dus vertrokken naar de Phi Phi eilanden, waar we verwelkomd werden door enorm veel toeristen, hectiek en opdringerige locals. Ik kreeg de man die onze koffers wilde vervoeren maar niet uitgelegd dat ik nog op iemand aan het wachten was (Jeline moet nog wel eens ooit plassen), totdat zelfs een andere local hem uit moest leggen dat ik er echt aankwam, maar nog niet compleet was. Wanneer we dan toch compleet waren en twee Britse vriendinnen met een kindje ook waren aangesloten, konden onze koffers in een soort kruiwagen en konden we op weg naar het resort. 

We zaten een kwartier lopen van de hectiek af, wat toch wel prettig was. Vooral omdat onze kamer ook nog op een klein heuveltje lag had je het toch lekker rustig. Na zo'n boottrip was het dus tijd om in het zwembad te plonzen en te genieten van een goed boek. Ik heb de gewoonte dat ik alleen lees op vakantie en ook alleen als ik het gevoel heb dat ik vakantie heb. Zo lees ik in vliegtuigen en aan zwembaden, maar heb ik hier op de bank ik Kathmandu de e-reader nog niet aangeraakt. Thailand was dus het uitgelezen (haha) moment om me eens op wat nieuwe boeken te storten. Maar wel aan het zwembad. 

Na deze relax-sessie zijn we de drukte ingetrokken om op zoek te gaan naar een lekkere maaltijd. Ken je die filmpjes van fried rice die ze dan in zo'n ananas doen? Nou, die had ik een. HEERLIJK. 

Na dit avondmaal hebben we een boot geregeld en zijn we een klein drankje gaan doen op het strand. Echter zijn kleine drankjes een beetje moeilijk, omdat de drank in Phi Phi in buckets wordt gedaan. Geen emmertjes water halen, maar emmertjes wodka. Maar voor ons niet te veel, omdat de boot om 7.00 zou vertrekken. Hoewel de wekker dus behoorlijk bijtijds ging, waren we uiteindelijk echt blij dat ze ons geadviseerd hadden om zo vroeg te gaan. Toen we bij de eerste plek kwamen waren we de enige boot. Er was zo'n rust, echt zo'n mooie plek om heerlijk met z'n tweeën te zwemmen.  

Hierna zijn we gaan snorkelen, waar we kleine haaien hebben gezien. Ze zijn ongeveer zo groot als je onderarm, maar toch was het echt leuk om ze te vinden en in het wild te zien zwemmen. 

Na het snorkelen zijn we gaan lunchen, terwijl de rest van het eiland net aan hun katerontbijt zat. Daarna zijn we aan het zwembad gaan liggen en zo af en toe nog een paar minuutjes slaap ingehaald. Na het avondeten was het ook aan ons om de feestlocatie en buckets eens goed uit te proberen. Nou, dat is wel gelukt. Lekker tussen de warmte en gekke vuurshows hebben we ons uitstekend vermaakt.

Vrijdag hebben we dan ook niet zo bijster veel gedaan om over te vertellen. We hebben onszelf naar een lunchtent gesleept en de laatste dingen geregeld voor onze laatste dagen, en zijn toen weer bij het zwembad beland. Want, van dat slechte weer wat aan het begin van onze vakantie voorspeld was is echt helemaal niks terecht gekomen. Piet Paulusma zat er helemaal naast. Lucky us! We hebben echt schitterend weer gehad. S'avonds hebben we nog afgesloten met een kort feestje op het strand, voordat we zaterdagochtend weer op de boot konden naar Aonang. 

De boot was uiteraard netjes op tijd (not), waardoor we nog een hele tijd in bed hadden kunnen liggen. Toen we uiteindelijk rond 2 uur aankwamen in ons hotel, had ik via Facebook een berichtje terug van het paardrijden in Krabi. We kregen het nog geregeld en om 4 uur werden we opgehaald en naar de paarden gebracht. En. Wat. Was. Dat. Vet. Voluit galopperen over een bijna leeg strand, door het water met onze haren in de wind (pas nadat we eerst een rondje met caps hadden gedaan om onze paarden te proberen, maar die foto's zijn natuurlijk niet zo leuk). Ook hebben we nog een kleine tour gedaan door het dorpje te paard en mochten we met ze zwemmen! Dus zadels af, met een voetje er op en het water in. Nou, dat is nog verrekte lastig. Mijn paard ging zo diep dat ze echt moest zwemmen, en ik kon niet meer blijven zitten, dus toen ben ik er maar afgesprongen en naast gaan zwemmen. Maar dat ging niet helemaal soepel. 

Echt een fantastische afsluiting van onze vakantie. Want na deze prachtige tocht was ons laatste Thaise avondmaal alweer aangebroken en was het tijd om onze koffers in te pakken. Om 5.15 kwam de taxi ons halen, omdat ik al vroeg vloog. Voor de douane was het dan toch tijd om afscheid te nemen van Jeline, en op weg te gaan naar Kathmandu :(. Waar ik om 2 uur s'middags netjes op tijd weer landde en op weg kon naar mijn appartement.

Vandaag alweer mijn tweede stagedag. Ik moest toch wel weer een beetje wennen om weer (alleen) in Nepal te zijn. Deze week staat in het teken van een zonnebrillenjacht. Want hoewel ze die in Thailand ontelbare hebben, krijg ik het voor elkaar om m de laatste avond af te breken en nu hier zonder te zitten. Hier zijn de brillen nog een beetje blijven hangen in het jaar 0, dus dat wordt nog een dingetje. 

Tot zo ver onze Thailand avonturen! Mocht ik toch weer iets vergeten zijn, dan horen jullie het zeker haha. 

xxxxxxxxx