Eerste week zit er weer op

Heyhoi! 

Doet me denken aan: hé ho hé ho, je krijgt het niet cadeau. Toch wel behoorlijk toepasselijk. Het is namelijk alweer een weekje geleden dat ik iets heb geschreven, omdat ik niet echt in mijn schrijfmodus was. Het was behoorlijk lastig om te wennen aan alles, en de cultuurshock is toch zeker niet gelogen. Nederland is zo lekker goed geregeld, en daar zijn natuurlijk de liefste vrienden en familie die ik me kan wensen! Dat realiseer ik me nu maar al te goed haha. 

Maar goed, eerste weekje zit er weer op! En dat betekende ook het eerste weekend in Kathmandu. Op vrijdag ben ik na het werk met de twee eigenaren mee gegaan naar een café, een bar en daarna naar de club. In de bar riepen we nog vol goede moed dat we de volgende dag gingen hiken, maar toen we om half 5 onze kamer in kwamen rollen dachten we daar toch anders over. Ik werd echter om 8u mijn bed uitgebrand, dus ben toen toch maar opgestaan. Om 10u zouden ze me op komen halen voor een meeting met Aiesec. Nou, ze waren bijna op tijd. Om 11 uur waren ze er eindelijk, zeiden ze. Stonden ze bij het verkeerde appartementencomplex... Dus uiteindelijk met veel pijn en moeite, met mijn katerkop in een hete bus (was ook weer een beleving op zich; wij zijn al boos als de digitale bordjes in de bus niet werken), aangekomen bij de meeting. Die maar liefst 4 uur (!!!) duurde. Toevallig de dag ervoor een artikel gelezen over time-management, zou toch willen dat ik het had uitgeprint en onder hun neus had geduwd. Jeeeetje mina. Alles 50x herhalen (overdrijven is ook een vak ja, ik weet het, ben er gewoon nog steeds boos over) Gelukkig waren de laatste 20 minuten ook interessant voor de nieuwe stagiairs (lucky me). Hier heb ik wel 3 meisjes uit Spanje en 1 uit Frankrijk ontmoet, waar we hopelijk volgend weekend leuke dingen mee gaan doen. 

De rest van de zaterdag hebben we wat rond gelopen, in een café gezeten en uiteindelijk weer op de bank beland. Dat was onderneming genoeg. Op zondag moesten we namelijk weer om 9u paraat staan bij de bios (wat een tijd) om met collega's X-men te kijken. Ik moet zeggen, ik kijk zulke films nooit, maar ik vond m echt goed. Ik was zo blij toen ik de popcorn zag, want ik kan hier nog steeds niet veel eten, t is echt een hel qua eten wat ik aan kan. Maar zelfs over de popcorn gooien ze gore kruiden, bah. 

Na de film heeft een van mijn collega's, Bijay, me door heel Kathmandu gereden op zijn scooter. Echt super lief. Hij heeft me als een persoonlijke gids overal mee naar toe genomen en verteld over de verschillende culturen en gebruiken. We zijn naar het rode plein in Kathmandu en Lalitpur geweest en hebben verschillende Stupa's bezocht. Ook zijn we naar de Monkey temple geweest. Jeeeetje wat een trappen, toch goed voor de conditie. Gelukkig was het geen 30 graden en zat mijn zonnebrand niet nog in mijn toilettas in mijn backpack, dat scheelde wel. Die backpack had ik toch ook echt wat anders in moeten pakken. Iedereen loopt hier dus in lange broek, ook toeristen. En een pantalon was op werk niet bepaald nodig geweest, dus een extra lange spijkerbroek was helaas geen overbodige luxe geweest. Dan maar wat meer wassen he. 

Vandaag weer naar het kantoor geweest, waar ik er toch maar weer achter kwam dat ik niet zo'n enorme talenknobbel heb. Het Engels gaat me prima af, maar dat schakelen tussen Nederlands en Engels, niks voor mij. Blijkt maar weer dat ik toch echt one of the guys ben; ik kan maar 1 ding tegelijk. 

Vanavond heb ik eindelijk een normale supermarkt gevonden en pasta gekookt met courgette, wortel, en tomaat. IK BEN ZO GELUKKIG. Want hoewel ik mezelf toch niet echt als moeilijke eter bestempel, bevalt het eten me hier niet echt. Moet dat pittige toch wat meer gaan trainen. Mijn mede-stagiair heeft ook een heel andere smaak dan ik, hij vond mijn pasta verschrikkelijk haha. Dus mooi meer voor mij. 

Hoewel ik nog steeds niet helemaal mijn plek gevonden heb, begint het al iets meer te komen. Dus laten we hopen dat het alleen maar beter wordt! Morgenvroeg in ieder geval weer eens lekker sporten voor het werk (die sportschool was ook een hele beleving wel, maar ik wen er vast wel aan), en dan weer aan de slag met mijn opdrachten. Ik ga in ieder geval proberen om er het beste van te maken!

Liefs!